هیچ کس تنهاییم را حس نکرد سایه ام امشب زه تنهایی مرا همراه نیست گر در این خلوت بمیرم هیچ کس آگاه نیست من در این دنیا به جز سایه ندارم همدمی این رفیق نیمه راهم گاه هست و گاه نیست.
| ||
|
تنها روزنۀ امیدی است که هیچگاه بسته نمی شود . . . تنها کسیست که با دهان بسته هم می توان صدایش کرد . . . با پای شکسته هم می توان سراغش رفت . . . با چشمانی نابینا هم می توان او را دید . . . تنها خریدار دلهای شکسته است . . . تنها کسیست که وقتی همه رفتند ، می ماند . . . وقتی همه پشت کردند ، آغوش می گشاید . . . وقتی همه تنهایت گذاشتند ، محرمت می شود . . . و تنها سلطانیست که وجودش با بخشیدن آرام می گیرد نه با تنبیه . . . ادامه مطلب حکــــم اعــدام بود ... |
|
[ طراحي : قالب سبز ] [ Weblog Themes By : GreenSkin] |